من فیسبوک را پدیده‌ای مثبت می‌دانم. یکی از اثرات مثبت آن، آشتی افراد زیادی با دنیای نت در سرتاسر دنیا که شاید قبلا نگاهی منفی به این جهان رنگارنگ داشتند و یا ترس از نزدیک شدن به کامپیوتر. من فیسبوک را دوست دارم چرا که توانسته‌ام برخی از دوستان قدیمی‌ام را چه در ایران و چه در کشورهای دیگر پیدا کنم. گذشته از این دوستان، حضور خواهرزاده‌ها و برادرزاده‌هایم که همگی جوان هستند و بسن و سال بچه‌هایم خودم در صفحه‌ام، شادمانم کرده است. با تمام نکات مثبت فیسبوک، من وقت زیادی برای دید و بازدید نمی‌گذارم و تلاش می‌کنم از آن استفاده سودمند ببرم در همین حد. بطورکلی در صفحه فیسبوکم  چهار نوع رفیق و دوست دارم که ضمن احترام به همگی شرح کوتاهی می‌دهم از رابطه‌ام با آنها و مطالبی که به اشتراک می‌گذارند.

گروه ۱) اقوام که همگی جوان هستند. مطالبی که می‌نویسند و یا به اشتراک می‌گذارند می‌بینم و می‌خوانم و به من کمک می‌کند تا حالات روحی و روانی آنها درشرایطی که زندگی می‌کنند دریابم.

گروه۲) دوستان قدیمی است که هم‌نسل و هم سن وسال: این دوستان تعدادشان به انگشتان دست هم نمی‌رسد و صدالبته آنچه می‌نویسند یا به اشتراک می‌گذارند پیگیری می‌کنم.

گروه ۳) دوستان بلاگر هستند که از طریق وبلاگ با هم آشنا شدیم. برخی را سعادت دیدار داشته‌ام و خیلی‌هاشان را تاکنون ندیده‌ام. این دوستان صفحه فیسبوکم را بسیار غنی کرده‌اند. نوشته‌ها و لینکهایی که می‌دهند خواندنی و مفید است و تقریبا از فیسبوک بخاطر سابقه‌ای که در وبلاگنویسی و وبگردی دارند خیلی درست استفاده می‌کنند و بقول معروف ندید بدید نیستند.

گروه ۴) کسانی هستند که خواسته‌اند با من دوست باشند و من هیچگونه سابقه دوستی یا آشنایی با آنها ندارم.

چه چیزهایی را نمی‌خوانم و یا حذف می‌کنم:

۱) عکسهای تکراری : این دوستان بجای اشتراک گذاشتن این عکسها می‌توانند آن صفحه را معرفی کنند و بنویسند این صفحه مثلا برای دوستانی که به طبیعت علاقه دارند عکسهای زیبایی دارد.

۲) نصیحت‌ها و شعارهای اخلاقی: اصلا حوصله خواندن این قبیل چیزها را ندارم و آنها را حذف می‌کنم.

۳) سخنان کوتاه بزرگان درهرحوزه‌ای: سرنوشت اینها هم حذف است.

۴) آه و ناله کردنها و لوس شدنها: نمی‌خوانم و حذف میکنم.

۵) دوستانی که مرتب نظرسنجی می‌کنند که مثلا آبگوشت را بیشتر دوست داری یا آش رشته را؟ و یا مامانت را بیشتر دوست داری یا بابات را؟ سرنوشت این نطرسنجی‌ها حذف است.

در پایان باید بگویم  هیچکسی را تاکنون بخاطر این مطالب حذف نکرده‌ام اما دلم میخواهد وقتی فیسبوکم را باز میکنم دو تا مطلب درست و حسابی بخوانم نه وقتم را هدر کنم و نه چشمم را خسته، ممکن است دوستانی با این نگاه من به فیسبوک مخالف باشند اما بیاد بیاوریم که: صلاح ملک خویش خسروان دانند.

نسل من انقلاب کرد و بعد هم پشیمان شد. نسل جوان هم از ما طلبکار که ای پدران بی‌خرد این چه انقلابی بود که ما جوانان را پا در زنجیر و زنان را در چادر و چارقد بسته‌بندی کرد و هزاران سیاه‌کاری دیگر که شرح آن مثنوی دراز دامن و بی‌پایانی خواهد شد. با وجود این، انقلاب ایران با تمام بدی‌هایش یک خوبی داشت و آن هم رو کردن دست روحانیت شیعه  و آن بخش از نیروهای مذهبی نسل من که زیر عبای آنها رفتند.

دوستان همچنان که می‌دانید و قبلا در دو پست به آگاهی رسانده بودم وبلاگم را به ورد پرس انتقال دادم. حالا هم دامنه وبلاگ قبلی را به وردپرس منتقل کردم. بنابراین اگر روی آدرس قبلی هم کلیک کنید وبلاگ جدید باز می‌شود.http://mebaily.com/

راستش بخاطر حفظ آرشیوم در بیلی و من سابق و به پیشنهاد دوستان رفتم در وردپرس، اما راستش از زبان فارسی وب در مدیریت وبلاگ جیزی نمی‌فهمم. از دوستانی که با این سیستم کار می‌کنند تقاضای کمک دارم.

دوستان و خوانندگان گرامی، وبلاگ بیلی و من به این آدرس منتقل شد.

http://bailyme.blogspot.dk/

از دوستان بلاگری که به من لینک داده اند خواهش میکنم آدرس جدیدم را اضافه کنند. در اینجا باید از زحمات چندین ساله دوست عزیزم سعید حاتمی که تمام کارهای این وبلاگ، از جمله هزینه مالی آن را تحمل کردند تشکر فراوان کنم .

من چندان رابطه ای با رپ نداشتم. خب از این به بعد، کارهای شاهین نجفی را گوش میکنم.